Waar staat ‘Wi-Fi’ eigenlijk voor? Iedereen die in onze branche werkzaam is, heeft deze vraag vast al vaak te horen gekregen. Er wordt wel eens gedacht dat het staat voor Wireless Fidelity – als een soort van knipoog naar de audioterm HiFi (High Fidelity = hoge betrouwbaarheid). Maar dat is dus niet het geval. Sterker nog. Deze alomtegenwoordige term heeft helemaal geen betekenis. Het is geen acroniem, geen afkorting... niets.
Wat is het dan wel?
Eigenlijk net als bij Google, Sony en IKEA is de term ‘Wi-Fi’ oorspronkelijk ontstaan vanwege de prettige uitspraak – dus niet om er een of andere literaire betekenis mee uit te dragen. Soms wordt een naam simpelweg een naam vanwege de manier waarop hij oogt en wordt uitgesproken. Tenminste, dat was het motief achter de beslissing van de Wi-Fi Alliance in 1999, toen zij deze pakkende zin kozen om hun nieuwe technologie van een merknaam te voorzien. De term is namelijk destijds bedacht door een top-mediabreau dat de korte frase 'gewoon lekker vond klinken'.
De inspanning voor deze 'branding' betaalde zich uit. Want vandaag – meer dan 16 jaar later – is Wi-Fi uitgegroeid tot een van ’s werelds populairste en meest gebruikte technologieën. Toch weten verrassend weinig mensen iets over de herkomst en de eigenlijke werkwijze. Helemaal als we het vergelijken met andere grote innovaties die we snel associëren met iconische uitvinders en bedrijven.
Des te meer reden om uw kennis op Wi-Fi gebied uit te breiden en meer te weten te komen over wat deze technologie zo bijzonder maakt. Na het lezen van dit blogartikel bent u volledig op de hoogte van de essentiële Wi-Fi beginselen. Te beginnen met de oorsprong van Wi-Fi, alvorens vooruit te kijken op haar veelbelovende toekomst.
Wat is Wi-Fi precies?
Een Wi-Fi verbinding bestaat uit radiosignalen op hoge frequentie. En net zoals er bepaalde organisaties zijn die de frequenties van radiostations reguleren, is er een groep van instanties die de draadloze standaarden van Wi-Fi reguleren.
Alle elektronische componenten die samen een draadloos netwerk vormen (acces point, router etc.) zijn gebaseerd op de 802.11 standaarden die zijn opgelegd door de Wi-Fi Alliance en de IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers). Specifieker: de Wi-Fi Alliance definieert Wi-Fi als elk ‘wireless local area network” (WLAN) product dat volgens de IEEE 802.11 standaarden is ontworpen, waarvan de 802.11ac de laatste is. In de praktijk, echter, wordt de term Wi-Fi regelmatig als synoniem gebruikt voor elk WLAN-systeem.
Wi-Fi werkt door middel van een overdracht van radiosignalen tussen bedrade routers (welke fysiek op het internet zijn aangesloten met ethernet kabels) en draadloze adapters die in mobiele apparaten zitten ingebouwd. Een router zendt internetdata naar mobiele gadgets in de vorm van radiogolven op hoge frequentie. Adapters, op hun beurt, ontvangen en lezen deze signalen. Adapters kunnen ook data terugsturen naar de router, waardoor een tweeweg-stroom van informatie ontstaat.
Wie heeft Wi-Fi uitgevonden?
Een flink aantal individuen en organisaties heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de geboorte van Wi-Fi. Van deze groep verdienen twee namen in het bijzonder een speciale erkenning.
Vic Hayes, ook wel bekend als de ‘Vader van Wi-Fi’, is voormalig senior onderzoeker aan de TU Delft in Nederland. Lang voordat de massa ooit had gehoord van ‘Wi-Fi’ was Hayes al bezig om de basis te leggen die de technologie uiteindelijk toepasbaar zou maken. Dat deed hij door een samenwerkingsverband op te zetten tussen onderzoekers die grootse doorbraken in de draadloze communicatie hadden behaald.
De Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO) van Australië was een andere invloedrijke speler die heeft geholpen Wi-Fi de wereld in te brengen. Dit wetenschappelijke onderdeel van de Australische overheid heeft een chip ontworpen die de kwaliteit van radiogolven significant verbeterde en loste daarmee een vraagstuk op waar verschillende top-communicatiebedrijven al tijden mee worstelden.
Normaliter ketsen radiogolven af van oppervlakken als ze door gebouwen ‘reizen’, waardoor een echo ontstaat die het signaal verstoort. CSIRO loste dit probleem op door een chip te ontwerpen die de echo kon verkleinen en nog steeds een sterk signaal kon uitzenden. Deze innovatie maakte de weg vrij voor de WLAN-technologie die de Wi-Fi communicatie ondersteunt.
Hoe snel zal Wi-Fi worden?
Begin 2016 kondigde een groep Japanse onderzoekers aan dat ze een Wi-Fi transmitter hadden ontwikkeld die in staat was om 100 gigabits per seconde (Gbps) verbindingssnelheid aan te kunnen. Ter vergelijking: de snelste Wi-Fi verbindingen in onze huiskamers komen zelden boven de 1 Gbps. Deze ‘powerhouse’ router laat apparaten naar verluidt een complete HD film in minder dan een seconde downloaden – slechts een indicatie van de enorme potentie van deze technologie. Maar omdat er gebruik wordt gemaakt van het relatief onbekende Terahertz (THz) – een frequentie die nog niet officieel is uitgerold – is het ontwerp slechts experimenteel. We zullen het de komende jaren dus niet in onze huiskamer kunnen ervaren.
En als het aan professor Baltus van de TU Eindhoven ligt, hebben we in 2020 zelfs een verbindingssnelheid van 1 Terabit per seconde. Maar mocht dat zover komen, is de huidige infrastructuur niet in staat om dergelijke snelheden onze huiskamer binnen te krijgen. Er zal dus het een en ander moeten worden verbeterd aan die infrastructuur. Bent u benieuwd wat precies? En wat dat betekent voor de huidige infrastructuur? Dan vindt u dit wellicht een interessant artikel.
Hoeveel Wi-Fi apparaten bestaan er in de wereld?
De Wi-Fi Alliance schat dat aan het einde van 2016 de verzending van Wi-Fi apparaten een aantal van 15 miljard eenheden zal overstijgen. Met een geïnstalleerde basis van meer dan 6.8 miljard apparaten is Wi-Fi een van de meest overvloedige technologieën op aarde geworden.
Hoeveel Wi-Fi apparaten zijn er per persoon?
Om te bepalen hoeveel apparaten er met het internet verbonden zijn, is 3 apparaten per jaar de vuistregel sinds 2015. Toch blijkt dit aantal te veranderen met dank aan de komst van het Internet der Dingen (IoT).
Onze behoefte om continu online en beschikbaar te zijn, heeft de opkomst van draagbare technologie, zoals smartwatches en ‘slimme thuisapparaten’, zoals Smart TV’s en huisautomatiseringsproducten aangewakkerd. Vandaag de dag zijn er tussen de 7 en 12 miljard apparaten in gebruik die met het internet zijn verbonden. Dat aantal lijkt te groeien naar meer dan 22 miljard in 2020. Tussen deze apparaten zullen zich straks slimme auto’s, fietsen en andere apparaten bevinden die afhankelijk zijn van het internet. Daardoor zal het aantal apparaten dat gemiddeld per persoon in gebruik is, ongeveer dichter bij de 5 komen – een flink aantal dat afhankelijk is van Wi-Fi.
Als u dat aantal vermenigvuldigt met een wereldbevolking van 7 miljard heeft u een immense golf aan (nieuwe) Wi-Fi apparaten die om de hoek komt kijken – een trend die gegarandeerd veel druk uit zal oefenen op de bestaande netwerken.
Het loont altijd om op de hoogte te blijven van de technologieën waar u van afhankelijk bent. En nu u op de hoogte bent van alle grootse ontwikkelingen die de toekomst van Wi-Fi te wachten staat, is het tijd om het een en ander te plannen. Redlink heeft een speciaal geselecteerd gamma van netwerkproducten waarmee u een universeel, toekomstbestendig netwerk kunt installeren. Wij stellen u in staat om uw netwerk met de veranderende trends mee te laten groeien door onder meer draadloze oplossingen van Xirrus. Deze toekomstbestendige Wi-Fi architectuur is eenvoudig schaalbaar om mee te groeien met de stijgende gebruikseisen, zonder dat daarvoor direct nieuwe hardware nodig is, waardoor u voor de komende jaren wel gebakken zit. U hoeft hiermee dus niet elke keer te ‘upgraden’.
Bekijk hier onze Wi-Fi producten.
Mocht u een specifieke vraag hebben, kunt u ook altijd een mailtje sturen naar [email protected] of bellen met een van onze specialisten.
Bron: Xirrus
